Maar al snel voelden we: er klopt iets niet.
Hij was onrustig, blafte veel en had chronische darmproblemen. Tijdens het uitlaten schrokte hij veel op wat hij vond, vaak dingen die niet veilig voor hem waren. We stonden geregeld bij de dierenarts. Medicatie, gedragsadviezen, andere soorten basisvoeding… we probeerden alles. Want je wilt gewoon dat je hond zich goed voelt en kan genieten van het leven, toch?
Soms hielp het even, maar nooit blijvend. En vaak kwamen de bijwerkingen harder terug dan het oorspronkelijke probleem.
In die tijd wist bijna niemand iets van hondensupplementen, zelfs dierenartsen niet. Ze waren ook nauwelijks bekend of verkrijgbaar. Maar Buddy had er waarschijnlijk veel baat bij gehad. We deden wat we konden, maar het was niet genoeg.
Op een regenachtige donderdagochtend in april 2024 lag Buddy stil tegen de bank. Dat was niets voor hem, want hij kwam je normaal altijd kwispelend begroeten. We vertrouwden het niet en reden halsoverkop naar de dierenarts. De eerste inschatting gaf nog hoop, maar na verder onderzoek volgde de klap: een maagperforatie had geleid tot een ernstige buikvliesontsteking. De schade was onherstelbaar.